Prawa niemuzułmanów w islamie: Prawo do zachowania godności jako istoty ludzkiej II (część 4/13)

Opis: Prawo niemuzułmanów do zachowania ich ludzkiej godności wraz z omówieniem historycznych precedensów oraz dowodów tekstowych.

Imam Kamil Mufti (pierwotnie przez- Dr. Saleh al-Aayed) 10.07.2006 (ostatnia modyfikacja- 4.01.2015)

Następujący przykład pokazuje jaki jest wzgląd Islamu na ludzką godność. Słynna narracja ilustruje do jakiego stopnia kalifowie wczesnego Islamu chronili godność niemuzułmanów. Amr ibn al-As był gubernatorem Egiptu. Jeden z jego synów pobił biczem chrześcijańskiego Kopta, mówiąc: „ Jestem synem szlachcica!” Kopt udał się do Umara ibn al-Khattab – muzułmańskiego kalifa rezydującego w Medynie, i złożył skargę. Oto szczegóły zrelacjonowane przez Anasa ibn Malik- osobistego sługi Proroka:

„ Siedzieliśmy wraz z Umarem ibn al-Khattab, gdy pewien Egipcjanin przyszedł i powiedział: ‘Dowódco Wiernych, przychodzę do ciebie jako uchodźca.’ Umar zatem zapytał go na czym polega jego problem, a mężczyzna powiedział: ‘Amr miał zwyczaj puszczania wolno swoich koni w Egipcie. Pewnego dnia przybyłem na swojej klaczy. Gdy minąłem grupę ludzi, ci popatrzyli na mnie. Muhammad, syn Amra wstał i przyszedł do mnie, mówiąc: ‘Przysięgam na Pana Kaaby, że to moja klacz!’ Podszedł do mnie i zaczął mnie bić biczem, mówiąc: ‘ Możesz ją wziąć, ponieważ jestem synem szlachcica (mając na myśli, że jest bardziej szczodry niż mężczyzna).’ Zdarzenie to dotarło do Amra, który obawiając się, że mogę przyjść do ciebie, zamknął mnie w więzieniu. Uciekłem i oto jestem przed tobą.’’

Anas kontynuował:

„Przysięgam na Boga, jedyne, co powiedział Umar było, aby Egipcjanin usiadł. Umar zatem napisał list do Amra, mówiąc: ‘Kiedy ten list dotrze do ciebie, przybądź i przyprowadź do mnie swojego syna, Muhammada.’ Następnie powiedział Egipcjaninowi, by pozostał w Medynie, aż do przybycia Amra. Gdy Amr otrzymał ten list, wezwał swojego syna i zapytał go: ‘ Czy popełniłeś przestępstwo?’ Jego syn zaprzeczył. Amr zapytał: ‘ Więc dlaczego Umar pisze o tobie?’ Oboje udali sie do Umara.”

Anas dalej opowiada o zdarzeniu:

„Przysięgam na Boga, siedzieliśmy z Umarem i Amr przybył mając na sobie ubrania zwykłych ludzi. Umar rozejrzał się za jego synem i ujrzał go stojącego za swoim ojcem ( aby mniej rzucać się w oczy) . Umar zapytał: ‘Gdzie jest Egipcjanin?’ Mężczyzna odpowiedział ‘Oto jestem’. Umar powiedział do niego: ‘Oto bicz. Weź go i uderz syna szlachcica.’ Mężczyzna zatem wziął go i uderzył swojego oprawcę energicznie, podczas gdy Umar powiedział wiele razy: ‘Uderz syna szlachcica’. Nie powstrzymaliśmy go, aż dokąd nie był usatysfakcjonowany i uderzył go wystarczająco. Następnie Umar powiedział: ‘ Teraz musisz wziać bicz i uderzyć mnie po mojej łysej głowie. Wszystko to przydarzyło się tobie z powodu mojej siły nad tobą.’ Egipcjanin odpowiedział: ‘Jestem usatysfakcjonowany i mój gniew ochłodził się.’ Umar rzekł do niego : ‘Gdybyś mnie bił, nie powstrzymałbym cię, aż dokąd byś chciał. A ty Amr, odkąd uczyniłeś ludzi swoimi niewolnikami? Oni urodzili się wolnymi.’ Amr zaczął przepraszać, mówiąc mu: ‘ Nie wiedziałem, że tak się zdarzyło.’ Więc Umar zwrócił się do Egipcjanina i rzekł: ‘ Możesz iść i bądź prowadzony. Jeśli przydarzy ci się cokolwiek niefortunnego, napisz do mnie.’ ” [1]

Kiedy Umar został wybrany na kalifa, powiedział:

„ Słabi zostaną uczynieni silnymi, ponieważ dam im to, co jest ich prawem. A silni zostaną uczynieni słabymi, ponieważ wezmę od nich to, co nie jest prawowicie ich.”

Historia utrwaliła go jako sprawiedliwego władcę ze względu na jego praworządność w stosunku do uciśnionych, bez względu na ich status społeczny, oraz z powodu jego stanowczości przeciw ciemiężycielom, bez względu na ich rangę.

„ Wartością tego opowiadania jest to, że zaświadcza ono o poczuciu człowieczeństwa i godności pod rządami Islamu jakie były odczuwane przez ludzi. Nawet niesprawiedliwy cios był dezaprobowany i potępiany. Wiele przypadków niesprawiedliwości podobnych do wyżej opisanego miało miejsce w czasach Cesarstwa Bizantyjskiego, lecz nikt nie podjął się, by je rewidować. Natomiast pod ochroną islamskiego państwa widzimy przykład uciśnionej osoby, która miała tak mocne przekonanie o swojej godności i dostępie do swoich praw, że zechciała podąć trudności oraz uniedogodnienia podróży z Egiptu do Medyny z powodu ufności, że znajdzie kogoś, kto wysłucha jej skarg.” [2]

[1] Ali Tantawi, „ The History of Umar”, str. 155-156

[2] Yusuf Qaradawi, „Ghayr al-Muslimeen fil-Mujtama’ al-Islami ”, str. 30-31

–

Tłumaczenie: Siostra Renata