Znaczenie małżeństwa

Bez względu na to co inni twierdzą na temat małżeństwa, Islam uznaję ową instytucję za nadzwyczajnie silną więź – mithakun ghaliiz, za wyznanie w pełnym tego słowa znaczeniu. Małżeństwo jest podjęciem obowiązku życia jako takiego, obowiązku wobec społeczeństwa oraz godziwym jednoznacznym aktem na rzecz ciągłości rodzaju ludzkiego. Małżeństwo jest podjęciem się wzajemnych zobowiązań wobec siebie przez zaślubionych partnerów, a także aktem wierności wobec Allaha (subhanahu wa ta’ala). To rodzaj więzi – wyzwań, które pozwalają małżonką znaleźć drogę do siebie samych, grunt samorealizacji, miłości i pokoju, miejsce wyrozumiałości i uroku, wygody i nadziei. Dzieje się tak dlatego, ponieważ małżeństwo w islamie traktowany jest jako akt godziwości i przejaw odpowiedzialnej wiary. Wstrzemięźliwość seksualna może być zwycięstwem moralności, rodzenie dzieci – społeczną koniecznością, a zdrowie korzystnym stanem umysłu. Wartości oraz cele małżeństwa będą posiadały specjalne znaczenie i właściwą moc oddziaływania jeśli będą one kojarzone z ideą Allaha, przyjmowane jako religijne obowiązki i akceptowane jako błogosławieństwo Boże. Taki jest punkt widzenia Islamu na temat małżeństwa. Parafrazując niektóre wersety świętego Koranu wiemy, że wezwanie na rzecz małżeństwa adresowane jest do ludzkości, aby ona wypełniała swoje obowiązki wobec Allaha, który stworzył człowieka z pojedynczej duszy będącej jednocześnie zaczynam życia jego współtowarzyszki, i który wywiódł z tejże pary praludzi i rody wielu mężczyzn i kobiet (św. Koran, 4: 1)

To Allah (subhanahu wa ta’ala) jest Tym, który stworzył ludzkość z jednej żyjącej duszy, który stworzył duszę małżonki, tak aby człowiek mógł znaleźć w niej swoje ukojenie i zaufanie (K, 7: 107). To znak Allaha dla ludzi, zachęcający do szukania swoich małżonków celem osiągnięcia pokoju i ukojenia, znak wzajemnej miłości i miłosierdzia. Zaprawdę, to są znaki dla tych, którzy myślą (30:21). Również w czasie trudnej próby trwałości małżeństwa, w trakcie godziwych dysput i procesów sądowych, święty Koran przypomina określone partie prawa Bożego nakazujące im grzeczność wobec siebie, prawdziwą dobroczynność okazywaną jeden drugiemu i przede wszystkim dopełnianie obowiązków wobec Allaha ta‚ala. Warto zaznaczyć, iż opieka małżeńska posiada swoje zastosowanie zarówno wobec mężczyzn jak i wobec kobiet. Dla przykładu, jeśli celibat nie jest zalecany mężczyznom, dotyczy to również i kobiet. Takie stanowisko związane jest z faktem uznawania uzasadnionych i poważnych potrzeb kobiet. Islam przyjmuje małżeństwo jako normalną i naturalną potrzebę kobiet oraz mężczyzn. Małżeństwo może być nawet rzeczą bardziej ważną dla kobiet, ponieważ upewnia je między innymi o względnym ekonomicznym zabezpieczeniu. Jednakże owe istotne i dodatkowe korzyści dla kobiet wypływające z instytucji małżeństwa muzułmańskiego nie powinny identyfikować tego związku z czysto ekonomiczną transakcją. W rzeczywistości, czynnik ekonomiczny w małżeństwie muzułmańskim nie odgrywa istotnej roli, nieważne jak silnym zdaje się on aspektem tejże instytucji. Tradycja Sunnny przekazuje słowa Proroka (sallallahu alayhi wa salam), który powiedział, że mężczyzna poszukuje żony ze względu na jej walory majątkowe, szlachetne pochodzenie lub pobożność, lecz błogosławiony i nagrodzony jest ten, kto wybiera żonę ze względu na jej li tylko bogobojność. Święty Koran nakazuje małżeństwo bezżennym i pobożnym, bez względu na to czy są oni biednymi czy też niewolnymi sługami (24:32).

Z drugiej strony, to co przyszła żona otrzymuję od nowożeńca (mahr czyli ślubny, błędnie i często złośliwie interpretowany przez nieprzychylnych islamowi jako „zapłata” za żonę, (przyp. tłum.) – należy całkowicie i bezwarunkowo do niej. Również to, co ona otrzymuje przed lub po małżeństwie jest jej wyłączną własnością. Nie istnieje takie coś jak niezbędna potrzeba wspólnoty majątkowej mężów i ich żon. Więcej, to mąż jest tym, który odpowiedzialny jest za utrzymanie i ekonomiczne zabezpieczenie rodziny. Musi on również udzielać pomocy swojej żonie i dostarczyć jej usług do których przywykła przed małżeństwem. (Oczywiście pobożna muzułmanka nigdy nie będzie kapryśną księżniczką na groszku, a umocniona duchową silną wiarą będzie ona przy mężu na dobre i złe. (Przyp. tłum.)

Według niektórych uczonych islamu (ulama) – muzułmańska żona nie jest zobowiązana do wykonywania czynności związanych z rutynowym utrzymywaniem ładu i porządku w domu, może ona to robić i zazwyczaj robi to ze względu na takie czy inne powody (na przykład: współpraca, oszczędność, schludność i gospodarność osobista itp.)