Twój ubiór

Ubrania są jedną z łask, jakimi Allah  obdarzył ludzi, zgodnie z przekazem Koranu:

„O synowie Adama! My zesłaliśmy wam ubranie, aby zakrywało waszą nagość, i ozdoby; lecz szata bogobojności jest lepsza. Takie są znaki Boga. Być może oni sobie przypomną” (Al A‘rāf, 7:26).

Odzież w islamie

Ubrania muzułmanów powinny być porządne i czyste, zwłaszcza gdy ma się do czynienia z innymi ludźmi lub wykonuje się modlitwę. Allah  mówi:

„O synowie Adama! Bierzcie wasze ozdoby [tj. ubrania osłaniające ‘aurę] na każde miejsce modlitwy!” (Al A‘rāf, 7:31).

Allah nakazał ludziom dbać o ubrania i wygląd, gdyż w ten sposób korzystają z Bożych błogosławieństw. Koran mówi:

„Powiedz: ‘Któż uznał za zakazane ozdoby Boga, które On przygotował dla Swoich sług, jak i dobre rzeczy pochodzące z Jego zaopatrzenia?’ Powiedz: ‘One w Dniu Zmartwychwstania będą należeć wyłącznie do tych, którzy uwierzyli w życiu na tym świecie’. W ten sposób przedstawiamy wyraźnie Nasze znaki dla ludzi, którzy wiedzą” (Al A‘rāf, 7:32).

 Ubrania spełniają wiele zadań

–1. Zakrywają części ciała, których dzięki wrodzonemu poczuciu wstydu ludzie nie chcą pokazywać publicznie: „O synowie Adama! My zesłaliśmy wam ubranie, aby zakrywało waszą nagość” (Al A‘rāf, 7:26).

2. Chronią ciało przed gorącem, zimnem i uszkodzeniami. Gorąco i zimno oznaczają zmiany pogody, a uszkodzenia to wynik ataku na ludzkie ciało. Allah mówi odnośnie ubrań:„[Bóg dał wam] ubrania, które was chronią przed gorącem, i ubrania, które was chronią przed wzajemną gwałtownością. Tak dopełnia On Swojego dobrodziejstwa dla was! Być może wy się poddacie całkowicie!” (An Naḥl, 16:81).

Ogólna zasada dotycząca ubrań

Islam jest religią opartą na standardach podyktowanych przez czystą wrodzoną naturę ludzi (fiṭra), ich rozum i logikę. Ogólna zasada w szaria mówi, że wszelkiego rodzaje ubrania i ozdoby są dozwolone.

Islam nie wymaga od muzułmanów noszenia konkretnego rodzaju ubrań. Wszelka odzież jest dozwolona dokąd spełnia swoje funkcje i nie wykracza poza ustalone granice.

Prorok nosił ubrania, jakich używano w jego czasach i nie nakazał noszenia konkretnego rodzaju ubrań ani konkretnego rodzaju nie zabronił. Określił jedynie jakich cech ubranie mieć nie może. Ogólna zasada w prawie islamskim odnośnie różnych aspektów życia ogólnie, włącznie z ubieraniem się, jest taka, że wszystko jest dozwolone, jeśli nie ma dowodów stanowiących inaczej. Przeciwnie jest z aktami czci. Tu zasadą jest ograniczenie, czyli nie można wykonywać czegoś, jeśli nie ma w Koranie lub Sunnie dowodów na to, że jest to dozwolone. Prorok powiedział: „Jedzcie, dawajcie jałmużnę i ubierajcie się, lecz bez ekstrawagancji czy arogancji” (Sunan An Nasā’ῑ: 2559).

Zabronione rodzaje ubrań

1. Ubrania ukazujące ‘aurę. Od muzułmanów wymaga się, by zakrywali swe części intymne (‘aura), jak głosi Koran: „O synowie Adama! My zesłaliśmy wam ubranie, aby zakrywało waszą nagość” (Al A‘rāf, 7:26). Islam wyjaśnia jaki jest minimalny obszar ciała, który musi być zakryty (‘aura) przez mężczyzn i kobiety. Dla mężczyzn ‘aura to obszar pomiędzy pępkiem a kolanami; dla kobiety będącej w obecności nie spokrewnionych z nią mężczyzn ‘aura to całe ciało, z wyjątkiem twarzy i dłoni. Ubrania nie mogą być obcisłe, ukazujące kształty ciała, ani prześwitujące, tak aby można było zobaczyć ciało pod nimi. Dlatego Allah ostrzegł tych, którzy noszą ubrania odsłaniające ‘aurę. Prorok powiedział: „Istnieją dwa rodzaje ludzi w piekle”, a jednym z nich są „kobiety ubrane, lecz nagie”.
2. Ubrania charakterystyczne dla płci przeciwnej. Noszenie takich ubrań upodobnia kobiety do mężczyzn i odwrotnie. Jest to w islamie surowo zabronione i jest ciężkim grzechem. Imitowanie takie nie dotyczy tylko ubrań, lecz rozszerza się na sposób mówienia, chodzenia i poruszania się. Wysłannik Allaha r przeklął mężczyzn ubierających się jak kobiety i kobiety ubierające się jak mężczyźni (Sunan Abu Dāłūd: 4098). Przeklął też mężczyzn, którzy upodabniają się do kobiet i kobiety upodabniające się do mężczyzn (Saḥῑḥ Al Buchārῑ: 5546). Przekleństwo oznacza pozbawienie miłosierdzia Allaha. Islam chce więc, by mężczyźni zachowywali się i wyglądali jak mężczyźni, a kobiety jak kobiety, zgodnie z wrodzoną ludzką naturą (fiṭra) oraz ze zdrowym rozsądkiem.
3. Zabronione jest noszenie ubrań charakterystycznych dla niemuzułmanów czy symboli religijnych innych niż islamskie.
4. Ubrania imitujące te noszone przez niemuzułmanów. Chodzi tu o ubrania charakterystyczne dla niemuzułmanów, takie jak habity zakonników i księży, a także krzyże i inne symbole religijne. Prorok  powiedział: „Kto imituje ludzi, jest jednym z nich” (Sunan Abu Dāłūd: 4031). To imitowanie rozszerza się na noszenie symboli religijnych innych niż islamskie. Imitacja tego typu jest oznaką słabości charakteru i braku pewności siebie, a także braku pewności co do prawdziwości swoich przekonań. Za naśladownictwo nie uznaje się noszenia ubrań powszechnych w danym kraju, nawet jeśli ubiera się tak niemuzułmańska większość, gdyż Prorok r zwykł nosić nosić ubrania popularne wśród pogan kurajszyckich z wyjątkiem tego, co zostało zabronione.
5. Ubrania, których noszenie wiąże się z dumą i pychą. Prorok powiedział: „Nie wejdzie do Raju ten, w czyim sercu jest pycha choćby wielkości ziarnka gorczycy” (Saḥῑḥ Muslim: 91). To dlatego islam zabronił mężczyznom przedłużania lub opuszczania swojego ubrania z powodu pychy i arogancji tak, by opadało poniżej kostek. Prorok powiedział: „Na tego, kto ciągnie swoje ubranie po ziemi z powodu pychy, Allah nawet nie spojrzy w Dniu Zmartwychwstania.” (Saḥῑḥ Al Buchārῑ: 3465; Saḥῑḥ Muslim: 2085). Islam zabrania także noszenia ubrań szuhra (krzykliwych, rzucających się w oczy), czyli takich, które wywołują zdziwienie, przyciągają uwagę ogółu, sprawiają, że noszący takie ubranie staje się z tego znany. Mogą to być ubrania mające szczególny fason lub kolor czy inne cechy wyróżniające je, albo przyciągające zbyt wielką uwagę ze względu na dumę i pychę z jaką są noszone. Prorok powiedział: „Ktokolwiek nosi ubrania szuhra na tym świecie, tego Allah przyodzieje w szatę poniżenia w Dniu Sądu” (Musnad Aḥmad: 5664; Sunan Ibn Mādża: 3607).
6. Zabroniona jest ekstrawagancja w ubiorze; jednak jest to pojęcie względne i zależy od sytuacji finansowej człowieka.
7. Męskie ubrania z jedwabniu albo zdobione złotem lub jedwabiem. Odnośnie złota i jedwabiu, Prorok powiedział: „Te dwie rzeczy są zabronione mężczyznom z mojej społeczności, a dozwolone kobietom” (Sunan Ibn Mādża: 3595; Sunan Abu Dāłūd: 4057). Jedwab zabroniony mężczyznom to ten naturalny, uzyskiwany z kokonów jedwabników, nie sztuczny.
8. Ubrania ekstrawaganckie. Prorok powiedział: „Jedzcie, dawajcie jałmużnę i ubierajcie się, lecz bez ekstrawagancji czy arogancji” (Sunan An Nasā’ῑ: 2559).Głównym kryterium jest tu jednak sytuacja człowieka. Jeśli ktoś jest bogaty, może zakupić ubrania, na jakie nie stać osoby biednej, biorąc pod uwagę jej miesięczny dochód, sytuację gospodarczą i zobowiązania finansowe, które musi wypełnić. Tak że zakup jakiegoś ubrania może być rozrzutnością dla człowieka biednego, a nie być nią dla człowieka bogatego.