Łączenie dwóch modlitw
Dopuszcza się modlącemu, aby połączył modlitwę az-zuhr i al-asr oraz al-maghrib i al-isza – o czasie pierwszej (takdiman) lub o czasie drugiej (tachiran) – w następujących przypadkach:
1.Na Arafah i w al-Muzdalifa podczas pielgrzymki. Uczeni zgodni są co do tego, gdyż Prorok (pokój z Nim) tak robił. Hanafici są zdania, że łączenie jest uzasadnione jedynie w tych miejscach, nigdzie indziej.
2.W podróży, co do czego zgadza się większość uczonych, oprócz hanafitów. Za tym przemawiają relacje. Za Anasem przekazano, że gdy Wysłannik (pokój z Nim) wyruszał w podróż przed południem to opóźniał az-zuhr do pory modlitwy al-asr, następnie zatrzymywał się i łączył je. Jeśli było już południe to najpierw modlił az-zuhr, a potem wyjeżdżał. Przekazali al-Buchari i Muslim. Muaz powiedział: „Kiedyś wyruszyliśmy z Wysłannikiem (pokój z Nim), aby stoczyć bitwę pod Tabuk. Prorok łączył az-zuhr i al-asr oraz al-maghrib i al-isza”. Przekazał Muslim.
3.Łączenie modlitw w meczecie w czasie silnej ulewy. Tak czynił Wysłannik (pokój z Nim), a Hanbalici dopuścili, żeby samotnie modlący się w domu łączył modlitwy w takim wypadku.
4.Łączenie z powodu choroby lub usprawiedliwionego powodu, o czym świadczy hadis Ibn Abbasa: „Wysłannik (pokój z Nim) łączył az-zuhr i al-asr, al-maghrib i al-isza w Medynie, gdy nie padał deszcz, ani nie było niebezpieczeństwa. Spytano się Ibn Abbasa co przez to chciał nam powiedzieć Prorok? Odparł: „Nie chciał sprawiać trudności muzułmanom”. Przekazał Muslim.
5.Hanbalici są zdania, że można łączyć modlitwy, gdy kobieta ma krwotok niezwiązany z miesiączką, a mężczyzna chory układ moczowy. Można łączyć gdy istnieje obawa o własne bezpieczeństwo, dobytek i honor. Może łączyć ktoś, kto obawia się, że dotknie go jakaś szkoda w jego życiu, jeśli nie skorzysta z łączenia modlitw. W oparciu o to, można łączyć modlitwy – zwłaszcza w krajach nieislamskich – jeśli jest to podyktowane ze względu na pracę lub naukę. Także dopuszczalne jest łączenie modlitw w krajach, których pora al-isza występuje wyjątkowo późno, a czekanie na tę modlitwę może sprawić muzułmanom trudność.
6.Łączenie modlitw, które nazywa się takdim, sprowadza się do pomodlenia się az-zuhr i al-asr w porze modlitwy az-zuhr oraz al-mahrib i al-isza w porze al-maghrib. Łączenie modlitw zwane tachir, sprowadza się do łączenia az-zuhr i al-asr o porze al-asr oraz al-maghrib i al-isza w czasie modlitwy al-isza. Modlitwa al-fadź nie podlega łączeniu, ani skracaniu. Nie łączy się al-asr i al-maghrib.
Fragment książki „Prosty wykład głównych praktyk religijnych islamu”, Fajsal Mawlawi