Postanowienia o sprzedaży kotów

Jakie są zasady odnośnie do kupowania i sprzedawania kotów? Chwała Allachowi.

Większość uczonych wyraża opinie, że koty można sprzedawać, niektórzy inni uważają, że jest to zakazane (haram). Ci drudzy należą do mazhabu (szkoły) Zaahiri, takie stanowisko było wspomniane także w przekazie Imama Ahmada. Ibn al-Mundhir przekazał je także od Abu Hurejry.

Opinia, wg której sprzedaż kotów jest zakazana, jest bliższa prawdy, ponieważ zostało udowodnione, że prorok (SAWS) zakazał tego, i nie ma przekazów, które sugerowałyby coś przeciwnego.

Muslim (1569) przekazał, że Abu-l Zubajr powiedział: Spytałem się Dżabira o cenę psów i kotów. Prorok (sallallahu alayhi wa sallam) przykazał nam tego nie robić (tzn. nie sprzedawać ich).

Abu Dawud (3479) i at-Tirmizi (1279) przekazali, że Dżabir ibn Abdalla (RA) powiedział: Posłaniec Allacha (sallallahu alayhi wa sallam) zakazał wyznaczać cenę na psy i koty. Hadis uznany za prawdziwy przez al-Albaani w Saheeh Abi Dawood.

Niektórzy uczeni uważają, że jest to tzw. słaby hadis, ale ich opinie można odrzucić.

An-Nawawi powiedział w al-Madżmu (9/269): Jeżeli chodzi o to, że al-Kattaabi i Ibn al-Mundhir stwierdzili, że jest to słaby hadis, to tutaj się mylą, bowiem w Sahih Muslim ten hadis ma silny rząd przekazujących. Koniec cytatu.

Asz-Szawkani obalił w Nail al-Awtaar (6/227) większość opinii wskazujących na to, że zakaz w hadisie rozumie się jako czynność niezalecaną (makruh), bowiem sprzedaż kotów nie jest przejawem szlachetności ani rycerskości, i uznał, że takie rozumienie zakazu jest sprzeczne z prawdziwym jego znaczeniem bez uzasadnienia. Koniec cytatu.

Al-Bajhaki w al-Sunan (6/18) także obala te opinie: Niektórzy uczeni interpretowali ten zakaz jako odnoszący się do dzikich kotów, które nie mogą być złapane. Inni twierdzili, że ten zakaz odnosił się do początków Islamu, kiedy koty były uznawane za nieczyste, ale kiedy zostało postanowione, że pozostałości ich jedzenia i picia są czyste, można było je sprzedawać. Ale nie ma wyraźnego dowodu na żadne z powyższych zdań. Koniec cytatu.

Ibn al-Qajjim stwierdził w Zaad al-Ma’aad (5/773), że jest to zdecydowanie zakazane: To zostało postanowione w fatwie Abu Hurejry i takie jest stanowisko Tawusa, Mudżahida, Dżabira ibn Zejda oraz wszystkich uczonych szkoły Zaahiri, jest to jedna z dwóch opinii przekazanych przez Ahmada. Jest to prawdziwa wykładania, ponieważ hadisy wypowiadające się w tym duchu są prawdziwe i nie ma dowodów świadczących przeciwko tej opinii, taka wykładania musi zostać więc przyjęta. Koniec cytatu.

Ibn al-Mudhir stwierdził: Udowodniono, że Prorok (sallallahu alayhi wa sallam) zakazał je sprzedawać, stąd taka sprzedaż jest nieważna; poza tym, są one (koty) dopuszczalne. Koniec cytatu z al-Madżmu’ (9/269).

I udowodniono, że Prorok (sallallahu alayhi wa sallam) zakazał tego (sprzedaży), jak stoi w hadisie z Saheeh Muslim.

W Fataawa al-Lajnah al-Daa’imah (13/37) napisano: Sprzedaż kotów, małp i psów oraz innych drapieżników jest zakazana, ponieważ Prorok (sallallahu alayhi wa sallam) zakazał tego i odwodził od tego, a także – ponieważ jest to trwonienie pieniędzy, a Prorok (sallallahu alayhi wa sallam) zakazał trwonić pieniędzy.

A Allach wie najlepiej.

Tłumaczenie: Kudajbergen

Źródło