Jaka jest prawda o muzułmańskich wojnach (Dżihadzie) ?

Świat źle zinterpretował walkę muzułmanów wobec agresji jako świętą wojnę. Prawda jest taka że islam nie uznaje pojęcie „święta wojna”. Islam uznaje wojnę jako sprawiedliwą bądź też niesprawiedliwą. Słowo „dżihad” pochodzi od terminu ‘juhd’, co oznacza „dokładanie starań, podejmowanie największego wysiłku” i dzieli się na dwa rodzaje wysiłku: duchowy i walkę w wojnie usprawiedliwionej i sprawiedliwej. Pierwszy wysiłek jest zwany „Większym Dżihadem” , poprzez który staramy się odeprzeć zło, pokusę i oczyścić duszę z wad, szczególnie takich jak zawiść, zazdrość i nienawiść, aby w ten sposób zasłużyć na Miłosierdzie Allah. Drugą formą dżihadu jest ten znany jako „Mniejszy Dżihad” i oznacza walkę w wojnie sprawiedliwej i słusznej.

Słuszna i sprawiedliwa wojna według prawa islamu to wojna obronna, której celem jest odparcie ataku wroga bądź też napaści, poniższe wersety zezwalają muzułmanom na zwalczanie wrogów, którzy ich atakują:

„Wolno walczyć tym, którzy doznali krzywdy” Koran 22:39

oraz

“Zwalczajcie na drodze Boga tych, którzy was zwalczają, lecz nie bądźcie najeźdźcami. Zaprawdę; Bóg nie miłuje najeźdźców!” Koran 2:190

Te wersety dowodzą, że pomimo zezwolenia na walkę w obronie własnej, muzułmanie zostali pouczeni przed przekraczaniem reguł w obrony własnej i dopuszczania się wykroczeń. Poniżej werset, który zezwala muzułmanom atakować tych, którzy ich atakują :

“A jeśli kto odnosi się wrogo do was, to i wy odnoście się wrogo do niego, podobnie jak on odnosi się wrogo do was. I bójcie się Boga!” Koran 2:194.

Niechęć islamu do rozlewu krwi i walki jest oczywista, a walka w obronie własnej jest dozwolonym wyjątkiem.

“Przepisana wam jest walka, chociaż jest wam nienawistna” Koran 2:216.

Tak, więc atakowanie kogokolwiek nie jest dozwolone w islamie. Mimo iż dżihad oznacza walkę w obronie wiary i muzułmanów, nie ogranicza się tylko i wyłącznie do udziału w bitwie, wojnie. Obejmuje również dżihad majątkiem, myślą lub innymi środkami które mogą pomóc przy odparciu ataku czy napaści, w celu ochrony muzułmańskiej wspólnoty i wiary. Zasada ta jest usankcjonowanym prawem każdego narodu i została zaaprobowana przez międzynarodowe układy w czasach współczesnych.

Jeśli muzułmanie otrzymają informację iż ich wróg pragnie pokoju i wyrażą chęć zaniechania wszelkich form agresji, islam nakazuje muzułmanom aby przystać na jego prośbę. Zostało to ustanowione w poniższym wersecie:

“A jeśli oni skłonią się do pokoju, to i ty się ku niemu skłoń i zaufaj Bogu! Zaprawdę, On jest Słyszący, Wszechwiedzący!” Koran 8:61.

Ponadto islam wzywa do pokojowej koegzystencji z innymi oraz dobrej woli wobec nich pod warunkiem że nie atakują muzułmanów. Koran zachęca muzułmanów aby traktowali ludzi uczciwie, sprawiedliwie I życzliwie :

„Bóg nie zabrania wam, abyście byli dobrzy i sprawiedliwi względem tych, którzy was nie zwalczali z powodu religii ani nie wypędzali was z waszych domostw. Zaprawdę, Bóg miłuje ludzi sprawiedliwych!” Koran 60:8.

Celem islamu jest rozpowszechnianie i ustanowienie pokoju oraz tolerancji między ludźmi i zaleca im współpracę między sobą dla dobra rodzaju ludzkości.

Dlatego wszelkie zarzuty które znajdujemy w międzynarodowych środkach masowego przekazu, jakoby islam to religia głosząca agresję, ekstremizm, fanatyzm i terroryzm są oskarżeniami absolutnie nieusprawiedliwionymi, nieposiadających żadnych podstaw w islamie. Wręcz przeciwnie, islam jest religią miłosierdzia i sprawiedliwości.

Źródło