Definicja az-zakat, ocena i powstrzymywanie się od płacenia Az-zakat

Definicja.

Az-zakat to określona część majątku, którą Bóg kazał wydzielić i dać tym, którym się ona należy. Az-zakat to obowiązkowy podatek od nadwyżki indywidualnego majątku, którego zbiór jest rozprowadzany pośród ubogich w islamie.

Historia Az-zakat.

Ostatecznie Az-zakat stał się obowiązkiem w Medynie, gdzie ustalone zostały wartość, od której płaci się Az-zakat, jej kwotę, własność podlegającą Az-zakat i cele, na które wydaje się Az-zakat. Państwo natomiast, zajęło się organizacją systemu. Wysłano namiestników (ummal 1.p.: amil), których celem było zbiór i rozdział Az-zakat. Należy pamiętać, że Az-zakat był już obowiązkiem w okresie mekkańskim misji Proroka.  Wiele ajatów Koranu wylicza pomiędzy cechami wiernych dawania Az-zakat. Fikihowie uzasadniając obowiązek Az-zakat z płodów rolnych powołują się na ajat, który został objawiony w Mekce: „…Jedzcie z ich owoców, kiedy one owocują; i składajcie należną daninę w dniu żniwa, lecz nie bądźcie rozrzutni. Zaprawdę, On nie kocha rozrzutników!” Koran Trzody ajat 141.

Az-zakat a lichwa.

Obowiązek az-zakat ma swój początek w Mekce, później w Medynie ustalone zostały reguły wykonawcze. Podobnie rzecz się ma z lichwą. Została ona zakazana już w Mekce, a w Medynie ustalono, co do niej, reguły wykonawcze. Allah Najwyższy powiedział : „A to, co dajecie na lichwę, by powiększyło się kosztem majątku innych ludzi, nie powiększy się u Boga. Lecz to, co dajecie jako jałmużnę, poszukując oblicza Boga – oni otrzymają to w dwójnasób” Koran Bizantyjczycy ajat 30. W tym ajacie wyraźnie przedstawiono, że choć lichwa w sposób widoczny powiększa majątek, to u Boga ten majątek maleje. A az-zakat choć ujmuje zewnętrznie z majątku, to w rzeczywistości u Boga ten majątek pomnaża.

Ocena az-zakat z punktu widzenia islamu.

Az-zakat jest obowiązkiem. Należy do pięciu zasadniczych elementów islamu. Świadczy za tym powszechnie znany hadis: „Islam pobudowano na pięciu fundamentach; szaradzie, że nie ma innego obiektu kultu poza Bogiem, i że Muhammad jest Jego posłańcem; wykonywaniu modlitwy, dawaniu az-zakat; poszczeniu w ramadanie; pielgrzymce do domu bożego, jeśli ma się ma potemu możliwości”. Przekazali al.-Buchari i Muslim.

Inny hadis pochodzący od Ibn Abbasa, że Prorok (pokój z Nim), gdy posyłał Muaza ibn Dżabal do Jemenu pouczył go tymi słowami, co ma robić: „ Przybędziesz do ludu spośród Ludzi Biblii. Najpierw wzywaj, aby wymówili szaradę, że nie ma innego obiektu kultu poza Bogiem, i że ja jestem posłańcem. Jeśli cię wysłuchają i tak uczynią, to obwieść im, że Bóg nakazał im pięć modlitw w dzień i w nocy. Jeśli cię wysłuchają i tak uczynią, to obwieść im, że Bóg nakazał im jałmużnę z ich majątków; pobieraną od bogatych, a rozdawaną biednym spośród nich. Jeśli i tego posłuchają i czynią, to strzeż się zabierania im tego, co mają najlepsze z majątków. Uważaj na skargę skrzywdzonego, między nią bowiem, a Bogiem nie ma żadnej zasłony.” Przekazała grupa

Zachęta (at-targhib) do dawania az-zakat

Bóg zachęca muzułmanów do wydawania az-zakat, wskazując jej wpływ na dusze. Allah Najwyższy powiedział: „Weź z ich majątku jałmużnę, abyś przez nią mógł ich oczyścić i usprawiedliwić, i módl się za nimi! Zaprawdę, twoja modlitwa to uspokojenie dla nich! A Bóg jest słyszący, wszechwiedzący!” Koran Skrucha ajat 103. Wydawania az-zakat jest cechą osób bogobojnych. Allah Najwyższy powiedział: „ Zaprawdę, bogobojni będą przebywać wśród ogrodów i źródeł, przyjmując to, co dał im Pan. Oni byli przedtem wśród czyniących dobro. Oni mało sypiali nocą. o świcie prosili Boga o przebaczenie. W ich majątku mieli odpowiedni udział żebrak i nędzarz” Koran Rozpraszające ajaty 15-19.

Prorok mówił: „Trzy sprawy klnę się na nie i opowiadam o nich, abyście o nich pamiętali. Majątek nie maleje z powodu sadaka. Jeśli sługa boży zostanie w jakiś sposób skrzywdzony, ale tę krzywdę ścierpi, to Bóg za to go wzmocni. Jeśli jakiś sługa boży doprasza się o coś, to Bóg sprawi, że dosięgnie go bieda.” Przekazał at-Tirmizi.

Groźba (at-tarhib) za unikanie obowiązku dawania az-zakat

O groźnie czytamy w Koranie: „A tym, którzy zbierają złoto i srebro, a nie rozdają ich na drodze Boga – obwieść karę bolesną! W Dniu, kiedy te metale będą rozpalone w ogniu Gehenny i będą napiętnowane nimi ich czoła, ich boki i grzbiety: „Oto co zebraliście dla siebie. Zakosztujcie więc tego, co zebraliście!” Koran Skrucha ajaty 34-35.

Prorok (pokój z Nim) powiedział: „Jeśli właściciel skarbu nie daje z niego jałmużny, to zostanie on rozgrzany w ogniu Gehenny i uformowany w blachy, którymi przypalać będzie mu się boki i czoło. Tak będzie, aż Allah rozsądzi w dniu, który trwać będzie pięćdziesiąt tysięcy lat, i zobaczy dokąd powędruje: albo do raju, albo do piekła”. Przekazał al.-Buchari i Muslim

Kto podważa istnienie obowiązku az-zakat jest niewierny.

Uczeni są zgodni, że osoba, która neguje istnienie obowiązku az-zakat, jest niewierna i nie należy do społeczności islamskiej. Imam an-Nawawi powiedział o muzułmaninie, który poznał, że az-zakat jest obowiązkiem, a później zaczął negować ten obowiązek: „Przez negowanie stał się niewierny i podlega regulacjom odnoszących się do apostatów: wymaga się od niego aby porzucił swe przekonanie (al.-istitaba), jeśli tego nie uczyni czego go śmierć. Obowiązek az-zakat znany jest wszystkim jako oczywisty element tej religii”. Tak samo jest oceniana jednostka, która umniejsza rangę tego obowiązku, albo ta, która głosi: „Az-zakat nie odpowiada czasom współczesnyn” itp.

Sankcje za nie wydanie az-zakat.

Bóg przewidział dla osoby nie dającej az-zakat trzy typu sankcji:

– Sankcja pośmiertna

-Sankcja doczesna związana z wolą bożą. Prorok (pokój z Nim) powiedział: „Jeśli jakiś lud przestanie wydawać az-zakat, to Bóg doświadczy ich latami posuchy”. Przekazał al.-Hakim, al.-Bajhaki, al.-Tabarani. W innym hadisie czytamy: „…Jeśli przestaną wydawać az-zakat ze swych majątków, to przestanie padać deszcz z chmur. I gdyby niczemu niewinne zwierzęta, nie było by w ogóle deszczu”. Przekazał al.-Hakim i orzekł, że jest sahib

-Sankcja doczesna, którą wykonuje władca muzułmański na niedających az-zakat. . Prorok (pokój z Nim) powiedział: „…Kto ją da, chcąc za to nagrodę wieczną, ten ją będzie miał. Kto jej nie da, to my ją z woli bożej weźniemy i jeszcze połowę jego majątku. Nic z niej nie należy się rodzinie Proroka Muhammada”. Przekazali Ahmad, Abu Daud. Gdyby jakaś część muzułmanów nie dawała az-zakat, to islam nakazuje odebrać ją siłą. Tak postąpił kalif Abu Bakr as-Saddik, gdy część plemion arabskich odmówiła płacenia az-zakat. Abu Bakr powiedział w związku z tym: „Na Boga! Będę zwalczać tego, kto czyni różnicę między modlitwą a jałmużną. Jałmużna jest dawana z majątków. Na Boga! Gdyby nawat powoływali się, że dawali Prorokowi jałmużnę za cały rok, to i tak bym ich zwalczał”. Przekazała grupa.

Na podstawie „Prosty wykład głównych praktyk religijnych islamu”, Fajsal Mawlawi