Abu Bakr. Jesteśmy dwaj, a Allah jest naszym Trzecim

Abu Bakr: Prawdomówny (1 z 3)

Bismillahi Ar Rahmani Ar Rahim

„Gdybym wziął kogoś jako mojego najbliższego przyjaciela wziąłbym Abu Bakra, ale on jest moim bratem i towarzyszem.” Są to słowa proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim), a Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) był jego najbliższym ziemskim towarzyszem. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) był znany jako Siddeeq (prawdomówny). Arabskie słowoSiddeeq oznacza więcej niż brak fałszu; oznacza to osobę w stanie ciągłej prawdomówności. Ktoś, kto uznaje prawdę i dotrzymuje jej. Słowo Siddeeq implikuje prawdziwość do samego siebie, do tych którzy są wokół nas, a przede wszystkim do Allah. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) był takim człowiekiem.

Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) pokazał swoją wielką miłość i szacunek dla Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu) kojarząc go z pojęciem „najbliższego przyjaciela”. W języku arabskim słowo używane to Khaleel i oznacza więcej niż przyjaźń, raczej serdeczną bliskość z niezłamanym połączeniem. Prorok Abraham (pokój z Nim) był znany jako Khaleel Allah, a sam prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) zarezerwował to słowo dla swojej relacji z Allah, ale jego związek z Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) miał szczególną więź.

Powiedzenia Proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) i historia Islamu mówi nam, że Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) urodził się nieco ponad dwa lata po Proroku Muhammedzie (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) , i że oboje urodzili się w rodzie Quraish, chociaż w różnych klanach. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) urodził się w dobrze usytuowanej rodzinie i ustanowił siebie jako skutecznego przedsiębiorcę i kupca. Był sympatycznym, przystępnym człowiekiem, który miał dużą liczbę przyjaznych mu ludzi w społeczeństwie.

Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) lubił rozmawiać i komunikować się ze wszystkimi wokół siebie i był ekspertem w Arabskim rodowodzie. Znał nazwy i lokalizacje wszystkich plemion arabskich i rozumiał ich dobre i złe cechy. To właśnie ta wiedza pozwalała mu łatwo mieszać się z wieloma różnorodnymi ludźmi i miał wielki wpływ na społeczeństwo Mekkańskie.

Kiedy Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) poślubił swoją pierwszą żonę Khadijah (radi Allahu anha) on i Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) stali się sąsiadami i okazało się, że mają wiele wspólnych cech. Obaj mężczyźni byli kupcami, i obaj prowadzili swoje sprawy uczciwie i rzetelnie.

Zarówno Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) i Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) unikali występku i korupcji, które obfitowały w pre-Islamskiej Arabii i jednocześnie unikali bałwochwalstwa. Rozpoznali w sobie bratnie dusze i nawiązała się miedzy nimi przyjaźń na całe życie.

Pierwszy

Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) jako Siddeeq był pierwszą osobą, która wysłuchała przesłania Proroka Mohammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) i weszła w Islam. Kiedy usłyszał Proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) mówiącego, że nie ma nic godnego czci oprócz Allah i że on (Muhammed) był wysłannikiem Allah, Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) przyjął Islam bez zastrzeżeń. Dla każdego, kto przychodzi do Islamu lub ożywia utraconą wiarę, pojawia się przeszkoda, chwila wahania, ale nie dla Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu). Słodycz wiary weszła do jego serca i ten znany człowiek jako prawdomówny, rozpoznał prawdę.

W pierwszych dniach, gdy przesłanie zostało objawione, Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) zaczął nawoływać ludzi wokół siebie do Islamu w tajemnicy. Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) wiedział, że jego przesłanie będzie szokujące i przerazi Mekkańczyków, którzy byli głęboko zakorzenieni w ignorancji. Chciał zbudować grupę zwolenników, którzy powoli dostarczaliby przesłanie, rozchodzące się w coraz większych kręgach. Kiedy było 38 Muzułmanów, Abu Bakr poszedł (Radi Allahu ‚anhu) do swojego ukochanego przyjaciela Proroka Muhameda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) i powiedział, że chce głosić przesłanie publicznie.

Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) odmówił, myśląc o małej liczbie zwolenników aby ryzykować ich wyeksponowanie. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) nalegał i wspomniał o tym swoim towarzyszom. Gdy Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) otrzymał rozkaz od Allah, aby jego przesłanie głosić publicznie, on i Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) udali się do Kaaba (dom Boży w centrum Mekki). Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) wstał i ogłosił donośnym głosem: „Nikt nie jest godny czci, lecz Allah, a Muhammed jest jego niewolnikiem i Wysłannikiem”. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) był pierwszym publicznym mówcą Islamu.

Gdy Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) zmarł Muzułmanie byli zdruzgotani, niektórzy nawet odmówili przyjęcia prawdy. Ich serca były złamane. Choć byli ogarnięci smutkiem, Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) zwrócił się do ludzi, wysławił i wychwalił Allah i powiedział:„Ktokolwiek czci Muhammeda, to Muhammed jest martwy, ale ktokolwiek czci Allah, to Allah jest Wiecznie-żyjący i nigdy nie umrze.” A następnie wyrecytował wersy z Koranu:

„Zaprawdę, ty jesteś śmiertelny i oni są śmiertelni!” (Koran, Sura az-Zumar 39:30)

„Muhammad jest tylko Posłańcem. Posłańcy przeminęli już przed nim. Czy jeśli on umrze lub zostanie zabity, wy obrócicie się na piętach? A kto obraca się na piętach, nie zaszkodzi w niczym Bogu, lecz Bóg zapłaci tym, którzy są wdzięczni.” (Koran, Sura Al-Imran 3: 144)

Podczas tego wielkiego kryzysu, zdruzgotani Muzułmanie wybrali Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu) jako ich przywódcę. Był on pierwszym Kalifem (przywódca Muzułmanów).

Kuzyn Proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim),Ali ibn Abu Talib (Radi Allahu ‚anhu) , chwalił Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu) jako pierwszą osobę, która weszła do Islamu i jako pierwszego który wykonuje dobre uczynki. W Islamie, konkurując ze sobą w celu wykonywania dobrych uczynków jest nie tylko dopuszczalne, ale również zachęcające. Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) usilnie namawiał swoich zwolenników, aby nie zachowywać się z łatwością w sprawach tego świata, ale aby ścigać się jeden z drugim w kierunku wiecznego życia w Raju. Muzułmański historyk, At Tabarani, cytuje sprawiedliwego towarzysza Ibn Abbasa (Radi Allahu ‚anhu) jak mówił, „Abu Bakr ….. przewyższał wszystkich towarzyszy Proroka Muhammeda w pobożności i sprawiedliwości, zrzeczeniu się dóbr doczesnych i poleganiu na Allah.” Z wypowiedzi Proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) dowiadujemy się, że Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) będzie pierwszą osobą, która wejdzie do Raju po Prorokach Allah. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu)- Pierwszy !

Abu Bakr: Jesteśmy Dwaj A Allah Jest Naszym Trzecim (2 z 3)

Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) i jego bliski towarzysz Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu), było między nimi mniej niż trzy lata różnicy pod względem wieku. Obaj pochodzili z tego samego plemienia arabskiego Quraish, ale byli z różnych klanów. Większość wczesnego życia Proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) spędzone było w ubóstwie, podczas gdy Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) pochodził z zamożnej rodziny. Obaj mężczyźni mieszkali i zachowywali się w cichy i godny sposób i obaj mężczyźni unikali bałwochwalstwa przez całe swoje życie. Gdy Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) otrzymał swoją misję, aby szerzyć orędzie Islamu, pierwszym człowiekiem do którego się zwrócił był jego przyjaciel Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu). Bez chwili wahania Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) przyjął Islam i rozpoczął wędrówkę poświęcenia i miłości, która miała trwać przez resztę jego życia.

Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) kochał swojego przyjaciela mocno i był gotowy i zdolny do przyjęcia prawdy o Islamie w łatwy sposób. Kiedy usłyszał wiadomość że Bóg jest Jeden, był gotów zaakceptować to co wiedział, że było prawdą. Jego córka Aisha (Radi Allahu ‚anha) przekazała, że w całym swoim życiu Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) nigdy nie czcił idoli. Sam Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) opowiadał, że kiedy był dzieckiem, jego ojciec zabrał go do miejsca idoli i pozostawił go tam wśród posągów. Młody chłopak spojrzał na otaczające go obiekty nieożywione i zapytał je jakie korzyści mogą mu one przynieść. Kiedy posągi nie były mu w stanie odpowiedzieć Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) zdecydował, że nie będzie czcić czegoś, co nie słyszy ani nie widzi. Intuicyjnie zrozumiał, że z natury posągi bożków nie były godne czci.

.Miłość Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu) dla Jedynego Prawdziwego Boga i jego poparcie dla swojego przyjaciela Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) sprawiły, że w pierwszych dniach Islamu, był często prześladowany i bezlitośnie bity. Większość Mekkańczyków nienawidziła słuchać przesłania Proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) reform i rozliczenia. Byli strażnikami bałwochwalstwa i przychodów, które pochodziły od pielgrzymów odwiedzających jednego lub więcej bożków czczonych w i w okolicach Mekki. Jeśli Prorokowi Muhammedowi (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) udałoby się zjednoczyć ludzi w kulcie Boga Jedynego, i jeśli ich sposoby korupcji zostałyby wytępione, ich życie nieodwracalnie by się zmieniło.

Migracja

Szokujące traktowanie, tortury i brutalność skierowana przeciwko Muzułmanom oznaczała, że Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim)odesłał wielu z nich jak najdalej dla ich własnej ochrony. Druga z dwóch migracji była do pobliskiego miasta Yathrib, nazwanej później Medyna. Chociaż często nazywana lotem, była w rzeczywistości starannie zaplanowaną migracją. Dwa plemiona z Yathrib wynegocjowały traktat z Prorokiem Muhammedem (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) i zaproponowały mu wierność i ochronę, ale na tym etapie, Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) nie otrzymał zgody od Allah do opuszczenia Mekki. Jednakże wysyłał swoich zwolenników do Yathrib w grupach wystarczająco małych, aby nie przyciągać uwagi Mekkańczyków.

.Jednego upalnego dnia, kiedy słońce było w południe, Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) odwiedził dom swego przyjaciela Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu). Ulice Mekki były wyludnionei i Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) wiedział że to wizyta wielkiego znaczenia, ta pora dnia była zarezerwowana dla odpoczynku. Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) poprosił Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu) aby „opróżnił dom”, co oznaczało, że ma coś ważnego i osobistego do omówienia. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) odpowiedział: „To jest twoja rodzina.” Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) wszedł do środka, i powiedział do swego przyjaciela, że Allah dał mu pozwolenie na opuszczenia Mekki. Aisha (Radi Allahu ‚anha) przekazała, że jej ojciec płakał, gdy usłyszał, że miał być towarzyszem Proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) w tej podróży.

.Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) nie płakał ze strachu, mimo że podróż będzie najeżona niebezpieczeństwami, ale z czystej radości. Była to dla niego okazja, aby spędzić więcej niż dziesięć dni podróżując sam ze swoim najdroższym towarzyszem. Była to okazja, aby spędzić wiele dni i nocy pijąc z fontanny Proroctwa. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) ogłosił, że wielbłądy są przygotowane i gotowe do drogi, on również czekał na swego towarzysza Muhammeda (pokój i błogoslawieństwo Allah z Nim), aby otrzymać pozwolenie na wyjazd. Tej nocy dwóch przyjaciół wyszło przez tylne drzwi i powędrowało w czarny pustynny krajobraz.

Poszukiwanie

W pewnym momencie, grupa szukająca była tak blisko od wejścia do ich jaskini, że Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) widział ich buty nad sobą. Był przepełniony strachem i lękiem, ale nie o siebie, bo był odważnym człowiekiem, ale o swojego ukochanego przyjaciela. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) szepnął: „Wysłanniku Allah, jeśli spojrzą w dół w kierunku swoich stóp będą nas widzieć!” Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim)odpowiedział: „Abu Bakr, co myślisz o dwóch osobach, z którymi Allah jest trzeci?” Allah objawił następujący werset z Koranu w odpowiedzi na ten wzruszający moment.

“A jeśli wy mu nie pomożecie – to Bóg mu już dopomógł, kiedy wypędzili go ci, którzy nie uwierzyli, kiedy on był drugim z dwóch. Kiedy oni obydwaj byli w grocie, oto on mówi do swojego towarzysza: „Nie smuć się! Zaprawdę, Bóg jest z nami!” I Bóg zesłał na niego Swój spokój, i wzmocnił go Swoimi wojskami, których wy nie widzieliście, i poniżył słowo tych, którzy nie uwierzyli, a słowo Boga wywyższył.Bóg jest potężny, mądry!” (Koran, Sura at-Taubah 9:40)

.Rozgniewani i oszalali Mekkańczycy stali na zewnątrz jaskini, ale nie weszli. Pająk rozpostarł delikatną wstęgę przed wejściem do jaskini, co dawało wrażenie, że nikt nie wchodził do niej w bardzo długim okresie czasu. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) zrozumiał słowa swojego ukochanego przyjaciela, że moc Allah często objawia się w najmniej spodziewanych miejscach. Malutki, kruchy pająk uprządł siatkę ukrycia, która była mocniejsza niż wojsko. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu), pierwszy człowiek, który wszedł do Islamu stał się jednym z dwóch. Dwóch przyjaciół zjednoczonych w misji, związanych przez ich miłość do siebie nawzajem i do raczkującego Muzułmańskiego narodu, wzmocnieni przez ich miłość do Jedynego Prawdziwego Boga.

Abu Bakr: Obrońca (3 z 3)

Bismillahi Ar Rahmani Ar Rahim

Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) był człowiekiem mądrym i sprytnym w wyrokowaniu. Był w stanie dostrzec prawdę, gdy inni byli zamieszani przez zawiłość sytuacji. W ten sposób odkrył, że bardzo łatwo zobaczyć prawdę w Islamie, ale zrozumiał, że słowa Muhammeda (pokój i błogoslawieństwo z Nim) spowodują rozłam w Mekkańskim społeczeństwie. Przywódcy Mekki nie tolerowali niczego, co umieściłoby ich sytuację ekonomiczną lub styl życia w niebezpieczeństwie. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) wiedział, że czekały ich trudne czasy i czuł, że to jego obowiązek chronienia swojego towarzysza Proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim). Dwaj przyjaciele widywali się codziennie, a ich przyjaźń rosła w siłę jak ich rozumienie Islamu rosło i zakorzeniało się w ich sercach. Przez trzy lata Islam wzrastał w tajemnicy. Nowi Muzułmanie szerzyli orędzie Islamu poprzez sieć zaufanych przyjaciół i rodziny, ale przyszedł czas, kiedy Allah nakazał Prorokowi Muhammedowi (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) szerzyć orędzie publicznie.

Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) rozumiał, że życie stanie się trudne, kiedy przywódcy Mekki zdają sobie sprawę, jak wiele osób przyjęło Islam. Wiedział, że Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo z Nim) wymagał będzie jego ochrony, ale w ciągu miesięcy, Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) wziął również na siebie rolę opiekuna dla wielu nowych Muzułmanów. Ponieważ coraz więcej ludzi przyjmowało Islam nie-Muzułmańscy przywódcy Mekki rozpoczęli kampanię prześladowań i przemocy, zaprojektowaną do zniszczenia nowej wiary. Większość mężczyzn, kobiet i dzieci z rodu Mekki miało ochronę ich rodzin, ale niewolnicy i ubodzy byli szczególnie narażeni.

Byli to niewolnicy i poniżeni, którzy byli szczególnie przyciągnięci do nauk Islamu. Słyszeli słowa równości, wolności i łasce Jedynego Prawdziwego Boga i widzieli to jako sposób na ucieczkę od brutalność ich istnienia i znalezienie pocieszenia w przebaczeniu i miłości Allah. Dowiedzieli się, że wszyscy ludzie byli niewolnikami Allah i że On dał im przewodnictwo i ochronę dla wszystkich, a nie tylko klas elity. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) był bogatym kupcem i był w stanie złagodzić cierpienia wielu niewolników, wykupując ich od ich panów i uwalniając.

Wśród niewolników wyzwolonych przez Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu) był Bilal (Radi Allahu ‚anhu), człowiek który stał się pierwszym człowiekiem wzywających wiernych do modlitwy. Właściciel Bilala (Radi Allahu ‚anhu) położył go na palącym piasku i położył na jego klatce piersiowej duży kamień, ale Bilal (Radi Allahu ‚anhu) nie chciał porzucić swojej nowej wiary. Kiedy Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) usłyszał o stanie Bilala (Radi Allahu ‚anhu), szybko wyruszył aby go uwolnić. W sumie, Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) uwolnił ośmiu niewolników, czterech mężczyzn i cztery kobiety. Mimo, że kupowanie i uwolnienie niewolników nie było znane w Mekkańskim społeczeństwie, było to zwykle wykonywane z powodów znacznie mniej altruistycznych. Gdy niewolnik został uwolniony, był zaszczycony zaoferowaniem swojej ochrony dla tego, który go uwolnił i z tego powodu bogaci Mekkańczycy mogliby uwolnić niewolników, którzy byli fizycznie sprawni i silni. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) karmił niewolników przez wzgląd na Allah, nie dla siebie.

„który daje swój majątek, by się oczyścić. On nie wyświadcza nikomu dobrodziejstwa, po to by otrzymać nagrodę, lecz jedynie z tęsknoty do oblicza swego Pana – Najwyższego! On z pewnością będzie zadowolony!”(Koran, Sura al-Layl 92: 18-21)

Ochrona Jego Towarzyszy

Pewnego dnia, kiedy Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) był w Kabie (Dom Allah) Mekkańczycy otoczyli go i zaczęli drwić i ustnie go wyzwywać, a to bardzo szybko przerodziło się w przemoc fizyczną. Ktoś poinformował Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu), że jego towarzysz potrzebował jego pomocy, więc pobiegł do Kaby i wpadł w środek walki, stając między Prorokiem Muhammedem (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) a atakującymi go. Krzyknął: „Czy moglibyście zabić człowieka za to, że mówi że Allah jest jego Panem”. Mekkańczycy byli chwilowo ogłuszeni, ale w ciągu kilku sekund rzucili sie na Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu) i pobili go niemiłosiernie. Pobicie było na tyle poważne, że krew płynęła mu z głowy i zasychała na jego włosach.

Przy innej okazji, kiedy Prorok (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) modlił sie, jeden z Mekkańczyków rzucił kawałek szmatki na jego szyję i zaczął go dusić. Chociaż ludzie mogli zobaczyć, co się dzieje, nikt nie był na tyle odważny, aby przyjść z pomcą Prorokowi Muhammedowi (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim). Kiedy Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) wszedł do Kaby i zobaczył swego przyjaciela w trudnej sytuacji , rzucił się i odparł atakującego.

Historia, która pochodzi od Ali ibn Abu Taliba (Radi Allahu ‚anhu) uosabia reputację Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu) jako spokojnego, który nigdy nie przedłożył własnych potrzeb najpierw, ale poświęcił je Islamowi i jego Posłańcowi, Muhammedowi (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim). Gdy Ali (Radi Allahu ‚anhu) był przywódcą Muzułmanów, wiele lat po śmierci zarówno Proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) i Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu), wygłosił przemówienie, w którym zapytał publiczność: „Kto jest najbardziej odważnym człowiekiem w Islamie?”Publiczność odpowiedziała: „Ty! Ameer Al Mumineen (lider wiernych).” Ali (Radi Allahu ‚anhu) miał reputację srogiego i dzielnego wojownika. Spojrzał na mężczyzn siedzących przed nim i powiedział: „To prawda, że w obliczu przeciwnika nigdy z nim nie przegrałem, ale nie jestem najbardziej odważny. Ten zaszczyt należy do Abu Bakra „.

Ali (Radi Allahu ‚anhu) odniósł się do tego, że w bitwie pod Badr, pierwszej bitwie z którą zmierzył się raczkujący Muzułmański naród, Muzułmanie nie pozwolili Prorokowi Muhammedowi (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) być w pierwszej linii frontu i zamiast tego zbudował schron dla niego z tyłu. Mężczyźni zostali zapytani kto na ochotnika chciałby pilnować Proroka (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim), ale żaden nie zrobił kroku do przodu, z wyjątkiem Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu). Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) przebywał w schronie przez jakiś czas modląc się o sukces swojego małego narodu, i Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) był widoczny chodzący tam i z powrotem, jego miecz obnażony, gotów odeprzeć każde zagrożenie dla swojego ukochanego towarzysza.

Później w walce, Prorok Muhammed (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim) prowadził środkowy batalion a Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) prawe skrzydło. Byli przyjaciółmi zjednoczonymi w każdych okolicznościach, w czasach łatwości lub trudności. Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) jest przykładem odważnego człowieka przygotowanego do wykorzystania swojego majątku, zdolności i sił w służbie Islamu, który gotów był oddać swoje życie w imię Allah lub do ochrony Posłańca Allah.

Słowa Chwały

Ali ibn Abu Talib (Radi Allahu ‚anhu) wygłosił mowę pogrzebową Abu Bakra (Radi Allahu ‚anhu) . Poniższe fragmenty to tylko mała próbka jego słów pochwały dla najbliższego towarzysza Proroka Muhammeda (pokój i błogosławieństwo Allah z Nim).

„Ty wspierałeś go, gdy inni go opuścili i ty stanowczo pomagałeś mu w nieszczęściu, kiedy inni wycofywali swoje poparcie.”

„Miałeś najniższy głos, ale najwyższą godność. Twoja rozmowa była najbardziej wzorowa a twoje rozumowanie najbardziej sprawiedliwe; Twoja cisza trwała najdłużej, a twoja mowa była najbardziej elokwentna. Najodważniejszy spośród ludzi i najlepiej poinformowany o sprawach, twoje działania były godne.”

Taki był Abu Bakr (Radi Allahu ‚anhu) , Obrońca.

Wszelka chwała należy się tylko Allahowi Panu Światów, pokój i błogosławieństwo Allaha z Jego Ostatnim Wysłannikiem Muhammadem, jego rodziną i towarzyszami.

Proszę Allaha Wszechmogącego, aby przyjął ode mnie ten skromny wysiłek, obdarzył nas korzyścią pochodzącą z niego, uchronił od błędu i wprowadzenia w błąd i od wszelkiego zła. Amen.

Źródło:

1) www.http://www.islamreligion.com/articl…

2) www.planetaislam.com – tłumaczenie wersetów Koranu na język polski

Tłumaczenie na język polski: Ania Iman Soliman