Rodzice

Szacunek dla Rodziców

„I nakazaliśmy człowiekowi co do jego rodziców: – matka nosiła go poród wielu trudów, a odłączenie jego nastąpiło po dwóch latach – „Bądź wdzięczny Mnie i twoim rodzicom! Do Mnie zmierza wędrowanie!” A jeśli oni będą jednak próbowali zmusić cię, żebyś Mi dodawał współtowarzyszy – o czym nie masz żadnej wiedzy – to nie słuchaj ich! jednak zachowuj się w stosunku do nich na tym świecie w sposób godny! Idź drogą tych, którzy się do Mnie nawrócili. Potem do Mnie powrócicie i Ja obwieszczę wam to, co czyniliście.” (Koran, 31:14-15)

„Czcijcie Boga i nie dodawajcie współtowarzyszy! Okazujcie dobroć rodzicom i bliskim krewnym” (Koran, 4:36)

Posłuszeństwo względem rodziców

„I postanowił twój Pan, abyście nie czcili nikogo innego, jak tylko Jego i dla rodziców ? dobroć! A jeśli jedno z nich lub oboje osiągną przy tobie starość, to nie mów im „precz!” i nie popychaj ich, lecz mów do nich słowami pełnymi szacunku. Pochylaj ku nim skrzydło łagodności, przez miłosierdzie i mów: „Panie mój bądź dla nich miłosierny, tak jak oni byli, wychowując mnie, kiedy byłem mały.” (Koran, 17:23-24)

Praktyczne zastosowanie ihsanu [Perfekcja, doskonałość wiary, uczynków (ie. kiedy czcimy Allaha lub wykonujemy uczynki, czynimy to tak jakbyśmy widzieli Boga, a jeżeli nie możemy tego stanu osiągnąć, wyobrażamy sobie, iż On nas widzi).] w stosunku do rodziców obejmuje empatię, cierpliwość, wdzięczność, współczucie, szacunek i modlitwy. Dzieci odpowiedzialne są za udzielenie wszelkiej pomocy i utrzymanie rodziców. Religijnym obowiązkiem jest posłuszeństwo względem rodziców oraz uczynienie ich życia jak najmniej uciążliwym. Prorok Allaha (sal allahu alejhi ła sallam) podkreślał wielokrotnie, iż niewłaściwe zachowanie w stosunku do rodziców jest rzeczą naganną.

Musimy wszakże pamiętać, iż nadrzędnymi prawami regulującymi życie są nakazy i zakazy Allaha. Posłuszeństwo względem rodziców nie obowiązuje nas, jeżeli jego wynikiem miało by stać się przekroczenie zasad Islamu. Muzułmanie nie mogą celebrować świąt, które nie są świętami ustanowionymi przez Allaha, nie mogą być posłuszni prośbom rodziców dotyczących np. zdjęcia hidżabu, przebywania w towarzystwie krewnych spożywających alkohol, czy obrażających wartości Islamu.

„Nakazaliśmy człowiekowi dobro względem jego rodziców. Ale jeśli oni będą usilnie walczyć o to, żebyś Mi dodawał za współtowarzyszy to, czego ty nie znasz – to ich nie słuchaj!” (Koran, 29:8)

Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) powiedział:

„Nie ma mowy o posłuszeństwie względem stworzenia bożego, które powadziłoby do nieposłuszeństwa względem Stwórcy.”

„Muzułmanin musi słuchać i być posłusznym, jeżeli wymagane są od niego zarówno rzeczy łatwe jak i trudne, te które lubi i te, których nie lubi, dopóki nie nakazane jest mu nieposłuszeństwo (względem Allaha ? przyp. tłum.) a jeżeli polecono mu nieposłuszeństwo, nie ma mowy o słuchaniu i posłuszeństwie.”

„Zaprawdę posłuszeństwo obejmuje tylko rzeczy prawe.”

„Kiedy nakazane jest ci nieposłuszeństwo względem Allaha, nie bądź posłuszny.”

(Buchari & Muslim)

Nasze relacje z rodzicami nie ograniczają się jedynie do posłuszeństwa. Rodziców musimy traktować w sposób łagodny, z szacunkiem i troską, odzwierciedleniem czego powinny być nie tylko uczynki, lecz i sposób w jaki się do nich zwracamy.

Mężczyzna zapytał Sa?id ibn Musajjib: „Rozumiem wszystkie wersety o łagodności i szacunku w stosunku do rodziców, za wyjątkiem sformułowania „lecz odnoś się do nich w sposób godny”. W jaki sposób mam odnosić się do rodziców godnie? Sa?id odpowiedział: „Oznacza to iż powinieneś się do nich zwracać w taki sposób, jak służący zwraca się do swego pana.” Ibn Siriin zwracał się do swojej matki spokojnym głosem, jak często mówi się do osoby chorej, a czynił to wyłącznie z szacunku do niej.

Nawet podczas przygotowań wojsk do dżihadu, Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) nie zapomniał o prawach rodziców w stosunku do dzieci, łagodnie zniechęcając ochotników, przypominając o obowiązku opieki nad rodzicami. Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) świadom był jak ogromną wagę szacunek i właściwe traktowania rodziców ma dla Allaha i jak bardzo przyczyniają się one do szczęścia i dobrobytu ludzkości.

Mężczyzna przyszedł do Proroka (sal allahu alejhi ła sallam) przysięgając „udział w hidżra i dżihadzie, za co oczekiwał nagrody od Allaha Najwyższego”. Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) zapytał „Czy któreś z twoich rodziców jest wśród żywych?” Mężczyzna powiedział, „Tak, w rzeczy same oboje”. Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) powiedział: „A ty oczekujesz nagrody od Allaha Najwyższego?” Mężczyzna odrzekł „Tak”. Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) powiedział: „Zatem wróć do rodziców i opiekuj się nimi w najlepszy sposób.” (Buchari& Muslim, zob: Riyad al-Salihin 191, bab birr al-łalidajn)

„Mężczyzna przyszedł do Proroka (sal allahu alejhi ła sallam), prosząc o pozwolenie na udział w dżihadzie. Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) zapytał go: „Czy twoi rodzice żyją?”. Mężczyzna odpowiedział: „Tak”, na co Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) odpowiedział: „Zatem niechaj twoim dżihadem będzie opieka nad nimi.” (Buchari & Muslim, zob: Riyad al.-Salihin, 191, bab birr al-łalidajn)

W dżihadzie zezwolenie rodzica jest wymagane w przypadku, kiedy udział w walce jest wspólnym obowiązkiem (fardh kifaja) czyli kiedy inni mogą wypełnić ten obowiązek bez udziału konkretnej osoby (np. kiedy w walce biorą udział zorganizowane wojska). Jednak, w przypadkach kiedy dżihad staje się indywidualnym obowiązkiem (fardh ‚ain), zezwolenie takie nie jest konieczne.

Kontakty z Rodzicami nie-Muzułmanami

Niektórzy z muzułmanów pod wpływem frustracji z powodu zachowania bliskich, którzy nie są muzułmanami, ich braku zrozumienia zasad Islamu, odsuwają się od rodziny, unikając jakichkolwiek z nią kontaktów. Jeżeli należysz do grona takich osób, bardzo uważnie zastanów się nad przytoczonymi powyżej wersetami. Zwróć uwagę, iż nie zalecają one odsunięcia rodziców, lecz nakazują jedynie nieposłuszeństwo w rzeczach niezgodnych z Islamem.

Wszyscy ci, którzy zaniedbują rodziców jak najszybciej powinni przedefiniować swoje relacje z bliskimi. Pamiętajmy, iż nasi rodzice będą zawsze mieli prawa w stosunku do nas, a naszym obowiązkiem, jest podjęcie wszelkich kroków w celu utrzymania jak najlepszych kontaktów. Opisuje to poniższy hadis.

Matka Asmy, córki Abu Bakra, nie była muzułmanką. Mieszkała w Mekce. Asmaa wyemigrowała ze swoim ojcem oraz pozostałymi muzułmanami do Medyny. Po zawarciu traktatu Hudajbija nastał pokój i rodziny mogły się odwiedzać. Matka, przybyła do Medyny, aby odwiedzić Asme, oczekując prezentów oraz wsparcia finansowego od córki. Asmaa nie wiedziała, jak zareagować, albowiem matka była politeistką oraz pałała niechęcią do Islamu. Poszła zatem do Proroka (sal allahu alejhi ła sallam) , przedstawiając mu zaistniałą sytuację zapytując, czy i w takim przypadku powinna uszanować łączące je więzy krwi i potraktować swoją matkę w dobrotliwy sposób. Prorok (sal allahu alejhi ła sallam), powiedział jej aby to uczyniła, „Tak, uczyń w stosunku do niej dobry uczynek.” (Buchari (#25), Muslim, Abu Dauud)

Matka najpierw, potem Ojciec

Islam zaleca szacunek i łagodne traktowanie obojga rodziców. Niektóre z tekstów opisują oddzielnie więzi z matką, oddzielnie – z ojcem, jednak wszystkie razem wzięte „równoważą” relacje dziecka z obojgiem rodziców, tak aby szacunek do jednego z nich nie umniejszał atencji przynależnej drugiemu. Jednakże niektóre z tekstów podkreślają, iż to matka zasługuje na wyjątkową uwagę, troskę, łagodność i wspaniałomyślność dziecka.

Ibn Abbas, wielki uczony, uznawał łagodne traktowanie matki za uczynek przybliżający do Allaha. Mężczyzna przyszedł do Ibn Abbas?a i powiedział: „Poprosiłem kobietę o rękę, a ona mi odmówiła. Kiedy zaakceptowała ofertę innego, z zazdrości zabiłem ją. Czy moja skrucha zostanie zaakceptowana?” Ibn Abbas odrzekł:” Czy twoja matka żyje?” Mężczyzna odpowiedział: „Nie”. Zatem Ibn Abbas polecił mu: „Ukorz się przed Allahem oraz czyń wszystko co w twojej mocy, aby się do Niego zbliżyć.”

Ata ibn Jassar, który zrelacjonował to wydarzenie od Ibn Abbas?a powiedział: „Podszedłem i zapytałem Abbas?a: Dlaczego zapytałeś, czy jego matka żyje? Odpowiedział: „Ponieważ nie znam żadnego innego uczynku, który przybliża ludzi do Allah bardziej, niż łagodne traktowanie i szacunek w stosunku do własnej matki.” (Buchari, „Al-Adab al-Mufrad”, 1/45, bab birr al-umm)

Imam Buchari rozpoczyna swoją książkę „Al-Adab al-Mufrad” rozdziałem poświęconym szacunkowi oraz godnemu traktowaniu rodziców (birr al-łalidajn), w którym sekcja dotycząca matki pojawia się przed sekcją charakteryzującą stosunek do ojca, zgodnie z naukami Proroka (sal allahu alejhi ła sallam).

Abu Huraira zrelacjonował: Do Posłańca Allaha (sal allahu alejhi ła sallam) przyszedł mężczyzna i zapytał: „Kto spośród ludzi zasługuje na mój największy szacunek? „Twoja matka”, odpowiedział Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) . Mężczyzna zapytał: „Kto jeszcze?” On (Prorok) odpowiedział: „Twoja matka.” Mężczyzna zapytał: „Kto jeszcze?” On (Prorok) odpowiedział: „Twoja matka.” Mężczyzna znów zapytał: „Następnie kto?” Wówczas on odpowiedział: „Twój ojciec”. (Buchari & Muslim)

Matka zasługuje na respekt, dbałość, zrozumienie „trzy razy” bardziej niż ojciec, albowiem jest istotą słabszą, ponosi samotnie ciężary: ciąży nosząc w łonie dziecko przez dziewięć miesięcy, połogu wydając je na świat w przeogromnym bólu oraz karmienia – przez dwa lata przerywając sen, nadwerężając zdrowie.

I nakazaliśmy człowiekowi co do jego rodziców: – matka nosiła go pośród wielu trudów, a odłączenie jego nastąpiło po dwóch latach – „Bądź wdzięczny Mnie i twoim rodzicom! Do Mnie zmierza wędrowanie!” (Koran, 31:14)

Ibn Umar zauważył Jemeńczyka okrążającego Kaabę, który niósł na plecach swoją matkę. Mężczyzna rzekł do niego: „Jestem niczym wielbłąd dla mojej matki, niosłem ją dłużej niż ona mnie. Czy sądzisz że spłaciłem swój dług, który u niej zaciągnąłem, Ibn Umarze? Ten odpowiedział: „Nie (nie spłaciłeś ? przyp. tłum.) nawet jednego skurczu! (ie. przy porodzie ? przyp.tłum.)” (Buchari, Al-Adab al-Mufrad, 1/62, bab jaza al-łalidajn)

Najlepsza rzecz jaką możemy Uczynić dla Rodziców

Matka Abu Huraira przez dłuższy czas matka należała do grona niewierzących. Syn, który przyjął Islam, nieustannie próbował przekonać ją aby się nawróciła, jednakże bez rezultatu. Pomimo tego, Abu Huraira był posłuszny matce i otaczał ją ogromnym szacunkiem. Pewnego razu, kiedy starał się ją nakłonić do Islamu, kobieta stała się agresywna oraz wypowiedziała obraźliwe słowa o Proroku (sal allahu alejhi ła sallam). Bardzo zraniło to Abu Huraira.

Poszedł zatem do Proroka (sal allahu alejhi ła sallam) i poskarżył mu się tymi słowy „O Posłańcu Allaha! Zawsze starałem się nakłonić moją matkę, aby przyjęła Islam, ona jednak nieustannie odmawiała. Dzisiaj, kiedy poprosiłem ją, aby uwierzyła w Wszechmogącego Allaha, bardzo się rozgniewała i zaczęła obrażać ciebie, czego nie mogłem znieść i łzy wypełniły moje oczy. O Posłańcu Allaha! Módl się do Allaha, aby otworzył serce mojej matki na Islam.” Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) podniósł niezwłocznie ręce modląc się, „Wszechmogący Boże, poprowadź matkę Abu Huraira.”

Abu Huraira uspokojony, wrócił do domu. Kiedy dotarł do drzwi, zauważył, iż są zamknięte od środka, aczkolwiek po odgłosie płynącej wody, zorientował się, iż matka kąpie się. Słysząc kroki nadchodzącego syna, kobieta skończyła toaletę, otworzyła drzwi, witając syna tymi słowy: „Synu mój, Abu Huraira, Allah cię wysłuchał. Bądź świadkiem iż wypowiedziałam szahadę.” Tym razem łzy radości popłynęły po twarzy Abu Huraira.

Wrócił do Proroka (sal allahu alejhi ła sallam) z informacją, iż Wszechmocny Allah wysłuchał modlitw, obdarowując jego matkę skarbem Islamu. Rozradowało to niezmiernie Proroka (sal allahu alejhi ła sallam), który wychwalał Boga, modląc się tymi słowy „Boże, napełnij serca wszystkich prawowiernych muzułmanów miłością Abu Huraira oraz jego matki, a serca tych obojga miłością wszystkich prawowiernych muzułmanów.” (Buchari (#34), Muslim, Ahmad)

Miłość, szacunek, uprzejmość, uczynność, troskliwość w relacjach z matką oraz ojcem, są również środkiem dzięki któremu mogą oni zmienić swoje nastawienie do Islamu. Pamiętajmy, iż jako muzułmanie, poprzez postępowanie, uczynki i wypowiedzi reprezentujemy Islam, czyńmy więc to zawsze godnie, dokładając największych starań, aby nasze błędy nie powodowały mylnego rozumienia zasad naszej wiary.

Jeżeli rodzice odchodzą od Islamu, dziecko powinno w łagodny i delikatny sposób przypomnieć im o prawach i obowiązkach muzułmanina, tak aby uchronić ich od popełniania grzechu. Nie powinno się upominać rodziców w ostry sposób, raczej należy użyć spokojnej perswazji podpierając się dowodami, zdrowym rozsądkiem, logiką, mądrym słowem oraz cierpliwością, dopóki nie powrócą oni na właściwą drogę.

Tak samo powinniśmy postępować z rodzicami, którzy nie są muzułmanami i którzy bardzo często nie wiedzą w co wierzą muzułmanie, czym jest Islam i czego naucza Koran. W łagodny i delikatny sposób tłumaczmy rodzicom w co wierzymy, przytaczajmy hadisy, wersety z Koranu. Drukujmy artykuły z polskich stron internetowych, podsuńmy je mamie, tacie w wolnej chwili. Nie zmuszajmy ich na siłę, starajmy się raczej przy nadarzającej się okazji, tłumaczyć dlaczego nie jemy wieprzowiny, pijemy alkoholu, dlaczego płacimy zakat, powiedzmy jak Islam nakazuje traktować rodziców.

Jeżeli nie mieszkamy z rodzicami, postarajmy się odwiedzać ich częściej, dzwonić, zaoferujmy pomoc w pracach domowych, wręczmy od czasu do czasu mały prezent, postarajmy się, aby jak najczęściej widzieli nas uśmiechniętych i zadowolonych. Pamiętajmy, iż szczęście dzieci przynosi rodzicom radość. Zostawmy problemy poza progiem i postarajmy się otoczyć rodziców taką opieką, troską i miłością, którą sami chcielibyśmy otrzymać od swoich dzieci.

Modlitwy za rodziców

„A częścią dziękczynienia za dobroć, jest wdzięczność przynależna rodzicom oraz wszystkim tym, którzy w stosunku do ciebie czynią dobro, ponieważ ‚Ten kto nie dziękuje ludziom, nie dziękuje Allahowi.’ (…) albowiem Allah jest Jedynym, który zsyła wszystkie wspaniałe błogosławieństwa, czego nie jest w stanie dokonać żadne z Jego stworzeń. Nawet przysługi czynione przez stworzenia pochodzą od Allaha.” (Ibn Taimiyyah, Madźmu al-Fataauaa, 14/339-340)

Ibn Uyaina powiedział: „Ktokolwiek modli się piec razy dziękuje Allahowi Najwyższemu, a ktokolwiek czyni du’a za swoich rodziców, po każdej z modlitw dziękuje im”.

W naszych modlitwach nie zapominajmy o rodzicach. Prośmy Allaha, aby otworzył ich serca na Islam. Pamiętajmy również, iż du?a za najbliższych, którzy nie są muzułmanami, może być czynione tylko za ich życia. Po śmierci nie jesteśmy w stanie pomóc im w żaden sposób. Allah wyraźnie stwierdził w Koranie, iż może wybaczyć wszystkie grzechy za wyjątkiem szirk ? dodawania wspólników. Dlatego prośby o wybaczenie tego, czego Allah nie wybaczy, nie mają sensu.

Jest rzeczą ogromnie trudną dla muzułmanina nie móc prosić Allaha o przebaczenie dla rodziców. Pamiętajmy jednak, iż rodzice Proroka (sal allahu alejhi ła sallam) nie byli muzułmanami. Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) prosił Allaha, aby mógł modlić się o przebaczenie dla własnej matki, jednak prośba ta została odrzucona. Wiemy, iż Allah wysłuchał każdej z modlitw Proroka (sal allahu alejhi ła sallam) czy to za niego samego, czy jego towarzyszy, czy wszystkich muzułmanów. Fakt, iż nie pozwolił Prorokowi (sal allahu alejhi ła sallam) modlić się o wybaczenie dla matki, sugeruje iż nie jest to wcale błaha rzecz. O wiele więcej korzyści dla rodziców, którzy nie są muzułmanami, przyniosą prośby o nawrócenie na Islam.

„Nie godzi się prorokowi i tym, którzy uwierzyli, aby prosili o przebaczenie dla bałwochwalców – nawet gdyby byli ich krewnymi – odkąd stało się dla nich jasne, że oni są mieszkańcami ognia piekielnego.” (Koran, 9:113)

Wiele wątpliwości związanych jest z uczestnictwem bądź organizacją przez muzułmanina ceremonii pogrzebowej rodziców czy też krewnych nie-muzułmanów. Naszym obowiązkiem jest zapewnienie najbliższym poprawnej ceremonii pogrzebowej, zgodnie z nakazem Allaha dotyczącym poszanowania rodziców i krewnych w kwestiach obejmujących życie doczesne. Nakaz ten niezależny jest od ich przekonań religijnych. Zabronione jest nam jedynie uczestnictwo w modlitwach żałobnych, albowiem po śmierci, du?a czynić możemy jedynie w stosunku do muzułmanina. (Szeich Musa Al-Dżibril)

Musimy również pamiętać, iż śmierć naszych rodziców nie zwalnia nas z obowiązku wypełnienia wszystkich zobowiązań poczynionych za życia rodziców (w przypadku rodziców nie muzułmanów takich które są zgodne z Islamem) oraz utrzymywania dobrych stosunków z ich przyjaciółmi i rodzinami przyjaciół, którym winniśmy szacunek, pomoc i pamięć. Uczą nas o tym następujące hadisy.

Raz, Abdullah bin Umar na drodze do Mekki spotkał Beduina. Dał mu swojego osła oraz turban. Jego towarzysz zdumiony, rzekł. „On jest Beduinem, potrzeba mu niewiele do szczęścia.” Ibn Umar powiedział : „Ojciec tego człowieka był najbliższym przyjacielem Umar ibn Al-Khattaba, a ja słyszałem jak Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) mówił: „Najwyższą formą prawowitości jest utrzymywanie dobrych stosunków z rodziną przyjaciół twego ojca po ich śmierci.”

Kulayb ibn Manfa’ah przekazał: „Mój dziadek zapytał proroka Allaha (sal allahu alejhi ła sallam) z kim powinien utrzymywać dobre stosunki. (Prorok) odpowiedział: Z twoją matką oraz ojcem, z twoją siostrą oraz bratem, następnie z dalszymi krewnymi. Jest to wyjątkowa odpowiedzialność i relacje te powinny być kultywowane.’”

Pewna kobieta z plemienia Dżuhajna przyszła do Proroka (sal allahu alejhi ła sallam) i zapytała:” Moja matka uczyniła zobowiązanie, iż dopełni obowiązku hadż, jednak nie zdążyła uczynić tego przed śmiercią. Czy mogę uczynić to w jej imieniu? Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) odrzekł:” Tak, idź i wypełnij hadż w jej imieniu. Jeżeli wiedziałabyś o długu zaciągniętym przez matkę, czyż nie zapłaciłabyś go za nią. Wypełnij to co przynależne jest Allahowi, albowiem ma On do tego większe prawo.” (Fath ul-Bari, 4/64, kitab dzuz al-sajd, bab al-hadz łal nudhur)

Zgodnie z relacją Muslim, kobieta rzekła: Matka zobowiązana była do miesiąca postu, czy mogę pościć za nią?” Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) odrzekł: „Pość w jej imieniu”. Kobieta powiedziała: „Nigdy nie wypełniła pielgrzymki, czy mogę odbyć hadż w jej imieniu?” Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) odpowiedział:” Wypełnij hadż w jej imieniu.” (Sahih Muslim, 8/25, kitab al-sijam bab qada ?al-sałm an al.-majit)

Hadisy

Abu Bakr Nufai? bin Al-Harith przekazał: „Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) zapytał trzykrotnie: „Czy mam was poinformować o największych grzechach?”. Odpowiedzieliśmy: „Tak, Proroku Allaha (Prosimy poinformuj nas). Odpowiedział: „Dodawanie wspólników Allahowi oraz nieposłuszeństwo rodzicom.” Prorok Allaha podniósł się z pozycji półleżącej, mówiąc „I przestrzegam was przed składaniem fałszywego świadectwa oraz przed fałszywym świadectwem, przestrzegam was przed składaniem fałszywego świadectwa oraz przed fałszywym świadectwem”. Prorok (sal allahu alejhi ła sallam) powtarzał wciąż i wciąż powyższe ostrzeżenie, dopóki nie powiedzieliśmy „Chcielibyśmy, abyś przestał.” (Buchari & Muslim, Sharh al-sunna 13/15)

Abdullah bin ?Amr bin Al-As przekazał: Prorok Allaha (sal allahu alejhi ła sallam) powiedział: „Jednym z najcięższych grzechów jest obraza rodziców.” Zapytano Proroka (sal allahu alejhi ła sallam) „Proroku Allaha, czy człowiek może obrazić własnych rodziców?” Prorok Allaha (sal allahu alejhi ła sallam) odrzekł: „Tak, Przeklina ojca kogoś kto w zamian przeklina jego ojca; następnie przeklina matkę kogoś, kto w zamian przeklina jego matkę.” (Buchari & Muslim)

Inna narracja brzmi:

„Prorok Allaha (sal allahu alejhi ła sallam) rzekł: „Jednym z najcięższych grzechów jest obraza rodziców.” Zapytano: „Proroku Allaha! W jaki sposób człowiek może obrazić swoich rodziców?” On odpowiedział: „Kiedy ktoś przeklina rodziców drugiego człowieka, a ten w zamian przeklina jego ojca, oraz kiedy ktoś obraża matkę innej osoby, która w zamian obraża jego matkę.”

Powyższy hadis uczy nas, iż w żaden sposób nie powinniśmy obrażać niczyich rodziców, albowiem obrażając rodziców innej osoby, odpowiedzialni stać możemy się za obrazę własnych rodziców. Abdullah bin Masud przekazał:

Zapytałem Proroka: „Które z uczynków Allah umiłował najbardziej?” Prorok Allaha powiedział „Modlitwę o właściwej porze.” Zapytałem: „Jaki jeszcze?” Odpowiedział: „Łagodność dla rodziców.” Zapytałem: „Jaki jeszcze?” Odpowiedział: „Dżihad na drodze Allaha.” (Sharh al-sunna 2/176, kitab al-salat, bab fadl al-salałat al-hams)

Źródło

Autorka: Madżida Sha’ban

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *