Nowo narodzone dzieci: niewinne czy grzeszne ?
Jednym z kluczowych dogmatów w głównych nurtach chrześcijaństwa jest tzw. Grzech pierwotny i przekonanie, że grzech Adama i Ewy (pokój z Nimi) dziedziczy każdy człowiek. Znaczy to, że ludzie są grzeszni od urodzenia. W związku z tym nawet nowo narodzone dzieci muszą być ochrzczone, aby zostały uwolnione od Boskiej kary. Stanowisko islamu jest bardziej pozytywne: mimo że ludzie są skłonni do zapominalstwa czy popadania w grzeszne lub złe nawyki, zostali stworzeni jako przedstawiciele Boga na Ziemi i są urodzeni w stanie fitra – naturalnej skłonności do poszukiwania dobra, wiedzy i piękna. Grzech nie jest dziedziczony, a każda dusza odpowiada tylko za swoje uczynki. Dzieci, które umierają przed osiągnięciem pewnego wieku, zostają zabrane do Raju, ponieważ do osiągnięcia dojrzałości i zdolności do samodzielnego wyciągania wniosków nie są uważana za w pełni odpowiedzialne za swoje czyny.
Czy można mieć jednak nadzieję, na to że cała ludzkość uwierzy w Boga Jedynego biorąc pod uwagę różnorodność środowisk, społeczeństw i kultur?
Aby uznać ludzi za wierzących w Boga muszą oni najpierw Jego poznać. Koran naucza nas, że ludzkość posiada świadomość istnienia Boga w swej duszy, która jest częścią ich natury z jaką człowiek został stworzony.
W surze 7:172-173 Allah powiedział, że gdy stworzył Adama oraz Jego potomków, zadał im pytanie odnośnie swojej boskości a oni poświadczyli następującymi słowami:
„Czy Ja nie jestem waszym Panem? Oni powiedzieli: Tak! Zaświadczamy} Bóg Wszechmogący wytłumaczył dlaczego kazał zaświadczyć ludziom, że jest On Stworzycielem i Jedynym prawdziwym Bogiem godnym uwielbienia. Powiedział On: {Abyście nie powiedzieli w Dniu Zmartwychwstania: Nie dbaliśmy o to!” (Koran 7:172)
Innymi słowy, nie mieliśmy żadnego pojęcia o tym, że Ty jesteś naszym Bogiem. Nikt nam nie powiedział, że mamy wielbić wyłącznie Ciebie. Bóg pouczył ludzkość, aby czasem w żadnym wypadku nie mieli możliwości powiedzenia:
„Albo abyście nie powiedzieli: Przecież nasi ojcowie przedtem byli bałwochwalcami, a my byliśmy ich potomstwem. Czy Ty więc wytracisz nas za to, co czynili ci, którzy poszli za fałszem?” (Koran 7:173)
Tak więc każde dziecko rodzi się z naturalną wiarą w Boga w sercu. Ta wrodzona skłonność do wielbienia tylko Jego zwie się po arabsku fitra. Jeśli pozostawili dziecko samemu sobie, uwielbiałoby ono Boga na swój sposób, ale dzieci ulegają wpływom wszystkiego tego, co je otacza. Prorok (pokój z nim i błogosławieństwo Allaha) przekazał nam, że Bóg przekazał: „Stworzyłem moje sługi na dobrej drodze, lecz diabły ich z niej zwiodły.”
Prorok Muhammad (pokój z nim i błogosławieństwo Allaha) powiedział również: „Każde dziecko rodzi się w stanie fitra, jednak jego rodzice czynią z niego żyda, chrześcijanina czy zaratusztrianina”. (Al-Buchari i Muslim)
Dziecko poddaje się prawom fizycznym, które Bóg ustanowił w naturze, a jego dusza uznaje w sposób naturalny, że Bóg jest jego Panem i Stworzycielem. Później jego rodzice nakierowują go, aby podążało ich drogą, a w pierwszych etapach swego życia jest ono zbyt słabe, niedojrzałe, aby stawić opór i sprzeciwić się woli rodziców. Religia, którą dziecko przyjmuje w tym stadium życia jest częścią otrzymanej przez niego tradycji i edukacji. Bóg nie ukarze go za to, ani nie obarczy odpowiedzialnością za czyny. W czasie swego życia człowiek, od dzieciństwa aż do śmierci, doświadcza znaków od Boga niezależnie od tego w jakiej części świata się znajduje; doświadcza ich także poprzez swoją duszę, a wszystko po to, by mógł sobie zdać sprawę, że jest tylko jeden prawdziwy Bóg (Allah).
Gdyby ludzie byli uczciwi wobec samych siebie, odrzucili swe fałszywe bóstwa i szukali Allaha, ich droga ku temu stałaby się łatwiejsza. Jeśli jednak odrzucają oni ciągle znaki dane im przez Boga i pozostają przy swoich wierzeniach, ciężko jest im znaleźć wyjście.
„Prawdziwa Religia”, Dr. Abu Ameenah, Bilal Philips
„Poznaj islam”, publikacja WAMY UK