Różnica miedzy biblijnym a koranicznym podejściem do kobiet, tak naprawdę pojawia się w momencie jej narodzin. Na przykład, Biblia twierdzi że okres rytualnej nieczystości matki jest dwukrotnie dłuższy po urodzeniu dziewczynki, niż po urodzeniu chłopca. (Ks. Kapłańska 12:2-5)
Biblia Katolicka stwierdza wyraźnie:
„Hańba dla ojca, jeśli ma syna źle wychowanego, a jeśli córkę, to wstyd mu ona przyniesie.” (Mądrość Syracha 22:3)
Chłopcy nagradzani są natomiast w wyjątkowy sposób:
„Kto kształci swego syna, budzi zazdrość u wroga, a wobec przyjaciół będzie nim się cieszył.” (Mądrość Syracha 30:3)
Żydowscy rabini nałożyli obowiązek prokreacji na żydowskich mężczyzn w celu przedłużenia gatunku. Nie kryli jednak swoich preferencji odnośnie dzieci płci męskiej:
„Dobrze dzieje się tym, którym rodzą się chłopcy, źle tym, którym dziewczynki”; „Gdy narodzi się chłopiec, wszyscy się cieszą, gdy narodzi się dziewczynka, wszyscy są smutni.”; „Kiedy na świat przychodzi chłopiec, na ziemi panuje pokój. Kiedy rodzi się dziewczynka, nic się nie zmienia.” [i]
Dzieci płci żeńskiej, to zatem bolesny ciężar oraz potencjalne źródło hańby dla ojca:
„Nad córką zuchwałą wzmocnij czuwanie, aby nie uczyniła z ciebie pośmiewiska dla wrogów, przedmiotu gadania w mieście i zbiegowiska pospólstwa i by ci nie przyniosła wstydu wśród wielkiego tłumu.” (Mądrość Syracha, 42:11)
„Nad córką zuchwałą wzmocnij czuwanie, aby czując ulgę, nie wyzyskała sposobności. Strzeż się oka bezwstydnego i nie dziw się, jeśli cię przywiedzie do upadku (Mądrość Syracha 26:20-11)
Ta sama idea – zagrożenia honoru mężczyzn ze strony córek, przyświecała pogańskim Arabom przed islamem i prowadziła do zabijania niemowląt płci żeńskiej. Koran potępił tą haniebną praktykę:
„A kiedy zwiastują któremuś z nich córkę, to jego oblicze się zasępia i jest udręczony. On ukrywa się przed ludźmi z powodu tego nieszczęścia, które mu obwieszczono: czy on ma ją zachować, mimo poniżenia, czy też pogrzebać ją w prochu. Jakże źle oni rozumują!” (Koran, 16:59)
Musimy wspomnieć, że zbrodnie te nie zostałaby z Arabii wyplenione, gdyby nie ogromna obrazowość opisanych w Koranie warunków potępiających tą praktykę. (16:59, 43:17, 81:8-9). Koran, co więcej, nie czyni żadnej różnicy miedzy chłopcami a dziewczętami. W przeciwieństwie do Biblii, uważa narodziny dziewczynki, tak jak i narodziny chłopca za podarunek oraz błogosławieństwo od Boga; narodziny córki wzmiankowane są nawet przed narodzinami syna:
„Do Boga należy królestwo niebios i ziemi. On stwarza to, co chce. On daje córki, komu chce, i On daje synów, komu chce” (Koran, 42:49)
Warto zaznaczyć, że Prorok Muhammed obiecał ogromną nagrodę za łagodne wychowanie córek: „Mężczyzna, który wychowując córki traktuje je w życzliwy sposób, zapewni sobie dzięki nim osłonę przed ogniem piekielnym.” (Buchari i Muslim)
„Ktokolwiek utrzymuje dwie dziewczynki do uzyskania przez nie pełnoletności, i on i ja w dnu Zmartwychwstania będziemy jak to; i połączył swoje palce” (Muslim)
[i] Swidler, op. cit., p. 140.
